8/30/2006
Από τη μια ο μπρο κι από την άλλη ο Θάνος αρχίσαν να βαράνε. Τι βαράτε μωρέ? Ξεχάσατε ότι είμαι μια εργαζόμενη μαμα τρομάρα μου? Εχουμε και δουλειές λεμεεεεεεεεεε.
Σήμερα τα τερατάκια αρχίσανε σχολείο. Και επειδή μετακομίσαμε πρόσφατα σε καινούριο σπίτι, αλλάξαμε και σχολείο. Αυτό το συγκεκριμένο έχει και ποδιές. Τις θυμάσται αυτές? Φυσικά δεν είναι όπως ήταν οι δικές μας κάποτε σα μπλε φουστάνι με άσπρο γιακά, αλλά δεν παύουν να είναι ποδιές. Από τη μια γελάω γιατί τα καημένα μοιάζουν σα να το σκάσανε από ορφανοτροφείο αλλά από την άλλη μ'αρέσει γιατί πρώτον έχω λιγότερα έξοδα σε ρούχα και δεύτερον δεν υπαρχει ανταγωνισμός του είδους "μαμά αυτό το παιδί έχει Levi's θέλω κι εγώ".
Έτσι λοιποον ξυπνήσαμε πρωί πρωί (και πως το σιχαίνομαι ούτε φαντάζεσται), ντυθήκαμε, πλυθήκαμε, στολιστήκαμε και πήγαμε.. Μόλις τώρα γύρισαν πίσω (με λεωφορείο πάνε κι έρχονται) και είναι κατενθουσιασμένα. Τους άρεσε πολύ και κάνανε κιόλας καινούριους φίλους. Η Μαρία είναι 5η τάξη (η τελευταία του διμοτικού στην Αμερική) και ο Χρήστος 3η.
Πιο πολύ από όλους όμως το διασκέδασε η μαμά. Είχα όλο το σπίτι για την αφεντιά μου και ησυχίιιιιιιιια. Δεν κούνησα το δαχτυλάκι μου σήμερα. Καθόμουνα και απολάμβανα τον ήχο της σιωπής. Αν είστε γονείς ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ.
Αύριο έρχονται καινούρια έπιπλα για το σαλόνι οπότε πρέπει να κάνω και λίγη φασίνα (κανας εθελοντής?)
Και τελειώνουμε το πρόγραμμά μας με τις φωτογραφίες της ημέρας...άντε τα λέμε αύριο.. και μη γκρινιάζετε.
Σήμερα τα τερατάκια αρχίσανε σχολείο. Και επειδή μετακομίσαμε πρόσφατα σε καινούριο σπίτι, αλλάξαμε και σχολείο. Αυτό το συγκεκριμένο έχει και ποδιές. Τις θυμάσται αυτές? Φυσικά δεν είναι όπως ήταν οι δικές μας κάποτε σα μπλε φουστάνι με άσπρο γιακά, αλλά δεν παύουν να είναι ποδιές. Από τη μια γελάω γιατί τα καημένα μοιάζουν σα να το σκάσανε από ορφανοτροφείο αλλά από την άλλη μ'αρέσει γιατί πρώτον έχω λιγότερα έξοδα σε ρούχα και δεύτερον δεν υπαρχει ανταγωνισμός του είδους "μαμά αυτό το παιδί έχει Levi's θέλω κι εγώ".
Έτσι λοιποον ξυπνήσαμε πρωί πρωί (και πως το σιχαίνομαι ούτε φαντάζεσται), ντυθήκαμε, πλυθήκαμε, στολιστήκαμε και πήγαμε.. Μόλις τώρα γύρισαν πίσω (με λεωφορείο πάνε κι έρχονται) και είναι κατενθουσιασμένα. Τους άρεσε πολύ και κάνανε κιόλας καινούριους φίλους. Η Μαρία είναι 5η τάξη (η τελευταία του διμοτικού στην Αμερική) και ο Χρήστος 3η.
Πιο πολύ από όλους όμως το διασκέδασε η μαμά. Είχα όλο το σπίτι για την αφεντιά μου και ησυχίιιιιιιιια. Δεν κούνησα το δαχτυλάκι μου σήμερα. Καθόμουνα και απολάμβανα τον ήχο της σιωπής. Αν είστε γονείς ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ.
Αύριο έρχονται καινούρια έπιπλα για το σαλόνι οπότε πρέπει να κάνω και λίγη φασίνα (κανας εθελοντής?)
Και τελειώνουμε το πρόγραμμά μας με τις φωτογραφίες της ημέρας...άντε τα λέμε αύριο.. και μη γκρινιάζετε.
Τάδε έφη GreekGoddess @ 2:33 μ.μ.
<< Home